Sposoby na wybielanie zębów

Przebarwione zęby mogą stać się przyczyną kompleksów i złego samopoczucia. Potwierdzone zostało, że wielu ludzi uważa, że to jak wyglądają ich uzębienie ma wpływ na życie zarówno zawodowe jak i prywatne. Chcąc cieszyć się lśniącym uśmiechem, sięgamy niejednokrotnie po łatwo dostępne środki wybielające. Czy jednak zawsze nam pomogą? Dowiedziono, że zęby żółte i przebarwione w wyniku starzenia się, przy fluorozie, rozjaśniają się znacznie łatwiej niż zęby szare i przebarwione w wyniku stosowania tetracyklin, po urazie lub te zabarwione silnie w części przydziąsłowej, a także zęby martwe.

Osad, który pojawia się na zębach w wyniku spożywania produktów takich jak kawa, herbata, wino, tytoń czy soki, można usunąć udając się do gabinetu stomatologicznego. Zbiegi, które przeprowadzi lekarz dentysta będą nie tylko skuteczniejsze, ale co ważniejsze bezpieczniejsze niż te, które możemy zaserwować sobie indywidualnie.

Wiele osób chcąc wybielić swoje zęby sięga po bardzo inwazyjne pasty, które cechuje wysoki współczynnik ścieralności. Należy jednak pamiętać, że takie środki wykazują znacznie mniejszą skuteczność niż zabiegi, które może wykonać stomatolog. Jeśli stosowane są przez dłuższy okres czasu, mogą wspomagać proces niszczący szkliwo. Lepiej sięgać po pasty, które usuwają przebarwienia na zasadzie chemicznej. Produkty, które zawierają papainę są, artykułami wolnymi od detergentów. Mają one niezwykle mały współczynnik ścieralności, przez co nie doprowadzają do uszkodzenia powierzchni szkliwnej zębów.

Warto w tym miejscu wspomnieć, że istnieją także specjalne nici, które mają działanie wybielające. Usuwają one przebarwienia z powierzchni stycznej zębów i okolicy przydziąsłowej. Należy jednak w tym miejscu zaznaczyć, że stosować wolno je tylko przez okres trzech miesięcy. Jeśli używa się ich dłużej, można doprowadzić do stanów zapalnych śluzówki.

Zabiegi wybielające zęby żywe i ich szkodliwość

Zabiegi wykonywane samodzielnie, bez kontroli lekarza

Tym, co cechuje zabiegi wykonywane samodzielnie jest ich niedokładność, a także brak bezpieczeństwa. Gdy przeprowadzamy wybielanie sami, bez jakiegokolwiek nadzoru i konsultacji z lekarzem, narażamy się na wystąpienie przykrych konsekwencji. Możemy do nich zaliczać spowodowanie nadwrażliwość zębów, kruchości i porowatość szkliwa, a także nierównomiernego rozjaśnienia.

Przed wykonaniem zabiegu wybielania zębów warto poznać etiologię powstawania przebarwień. Jeśli tego nie zrobimy, możemy skazać się na niepowodzenie. Gdy decydujemy się samodzielnie stosować wosk lub żel możemy być spokojni. Do 3 tygodnia używania nie powinny powodować nadwrażliwości zębów i uszkadzać szkliwa i tkanek otaczających. Takie zabiegi można powtarzać raz na 6 miesięcy.

Kolejnym ze sposobów domowego wybielania jest stosowanie pasków wybielających nakładanych na zęby górne i dolne. Skuteczność takiego zabiegu jest wysoka. Można rozjaśnić zęby nawet o 6 stopni. Efekt potrafi utrzymać się nawet do 6 miesięcy. Tym, co może stanowić niepożądane objawy jest nadwrażliwość szkliwa, a także nierównomierne rozjaśnienie zębów.

Najczęściej stosowana metoda, którą możemy określić jako „gotuj i gryź” jest ta przeprowadzana przy użyciu uniwersalnych nakładek i żelu, których stężenie wynosi 10% do 22% nadtlenku mocznika. Takie stężenie może prowadzić do wielu przykrych konsekwencji. Gdy na przykład nie dopasujemy odpowiednio nakładek, żel może wypłynąć, co następnie może doprowadzić do podrażnienia błony śluzowej i dziąseł, a nawet gardła. Ponadto, jeśli zgryz podniesie się za bardzo możemy doprowadzić do dolegliwości ze strony stawu skroniowo żuchwowego, co w konsekwencji może być przyczyną bólów głowy i zębów. Mimo, że skuteczność takiego zabiegu jest dość wysoka, nie może równać się z wybielaniem przy użyciu indywidualnie wykonanych nakładek.

Lekarz może też dobrać jednorazowe istniejące już nakładki, jeśli pacjentowi bardzo się spieszy. Warto jednak zaznaczyć, że nie chronią one zębów w sposób dostateczny, co może przyczyniać się do wypłynięcie żelu. Przed zastosowaniem tego rodzaju nakładek należy udać się do lekarza dentysty, który oceni stan naszych zębów i dziąseł. Na tej podstawie udzieli nam informacji, czy ten sposób wybielania zębów możemy u siebie wykonać. Warto zaznaczyć, że jedynie osoby ze zdrowym przyzębiem mogą skorzystać z tego sposobu. W innym wypadku możemy zrobić sobie krzywdę poprzez uszkodzenie zębów i dziąseł, doprowadzając do ostrego stanu zapalnego. Niektórzy pacjenci odczuwają niekiedy podrażnienie ze strony warg, języka i gardła. Powinno ono ustąpić w ciągu 2 dni. W zależności od tego na jakim efekcie nam zależy, proces ten trwa 5-10 dni. Jeśli utrzymujemy jamę ustną w należytej czystości, efekt wybielania może utrzymać się nawet do 6 miesięcy.

Zabiegi wykonywane pod kontrolą lekarza

W tym momencie większość z preparatów wybielających, które są dostępne w sprzedaży, nie niszczą struktury zębów. Część z nich powoduje nawet wzrost trwałości szkliwa. Najnowsze artykuły zawierają azotan potasu i fluor, które dodatkowo chronią przed wystąpieniem nadwrażliwości zarówno w trakcie, jak i po zabiegu. Proces wybielania powinien nadzorować lekarz stomatolog. Dzięki temu możemy być pewni, że przebiegnie on w sposób bezpieczny i skuteczny.

Zanim jednak dojdzie do samego procesu wybielania, lekarz sprawdza stan naszego uzębienia i dziąseł. Od stanu naszych zębów będzie zależało jaka metoda zostanie użyta. Może zdarzyć się tak, że wszelkie zabiegi wybielające będą niewskazane. Podczas wizyty, która ma o tym zdecydować, stosuje się profesjonalne czyszczenie zębów, a także informuje się pacjenta o tym w jaki sposób będzie przebiegać cały proces. By zmniejszyć ryzyko wystąpienia nadwrażliwości należy wypełnić wszystkie ubytki próchnicowe i nieszczelności wypełnień. Co więcej, wypełnienia amalgamatowe muszą zostać wymienione na kompozyty. Co do przeciwskazań, to zabiegu nie wolno wykonywać u osób, które posiadają znaczne uszkodzenia szkliwa, duże obnażenia powierzchni korzeni, alergię na nadtlenki i środki chemiczne, kobietom w ciąży, a także tym karmiącym piersią. Ponadto, nie należy przeprowadzać wybielania także u dzieci, które nie skończyły jeszcze 10 lat.

Wybielanie wykonywane bezpośrednio w gabinecie stomatologicznym bez użycia nakładek

By wykonać zabieg wybielania bez użycia nakładek, należy udać się do gabinetu stomatologicznego. Dentysta nałoży na zęby specjalny preparat, który zawiera 38% nadtlenku wodoru. By chronić dziąsła i brodawki dziąsłowe zostaje użyta ochronna światłoutwardzana żywica. Wykorzystując lampę polimeryzacyjną możemy zwiększyć skuteczność zabiegu. Warto zaznaczyć, że już w trakcie przeprowadzania wybielania może zdarzyć się tak, że pojawi się nadwrażliwość na zimno, a także uczucie dyskomfortu. Takie kłopoty powinny zniknąć po 3-4 dniach od zakończenia kuracji. Jeśli zostanie zmniejszona ilość środka wybielającego lub czas trwania zabiegu, możemy liczyć się z tym, że objaw, jakim jest wrażliwość zębów, zostanie równomiernie zmniejszona. Jeśli obawiamy się bólu lub innych niepożądanych doznań możemy poprosić lekarza, by ten miał to na uwadze. Wtedy istnieje duże prawdopodobieństwo, że zostanie zastosowany preparat w postaci żelu, który zawierać będzie azotan potasu i fluor. Sugeruje się, by taki preparat zastosować na 10-30 minut zarówno przed, jak i po wykonaniu zabiegu wybielania.

Wybielanie nakładkowe

To kolejna z metod, które polecają stomatolodzy. By wykonać zabieg, pacjenci otrzymują indywidualnie wykonane nakładki. Są one dokładnie dopasowane do zębów i dziąseł. Poza tym otrzymują także środek wybielający. Dzięki temu, że nakładki ściśle przylegają do zębów i dziąseł zwiększa się bezpieczeństwo procesu wybielania.

Wielu stomatologów zaleca, by nakładki stosować w domu, zwłaszcza podczas snu. Wtedy bowiem wydziela się mniej śliny, co sprawia, że zużywana zostaje mniejsza ilość preparatu wybielającego. Dziennie wolno stosować nakładki przez 4-6 godzin. Produkty tego typu znajdziemy na stronie https://denthelp.pl/higiena-jamy-ustnej/wybielanie-zebow Na początku lekarz zaleca, by używać tylko jednej nakładki, na zęby szczeki, gdyż to one wybielają się najłatwiej. Gdy wybielamy tylko jeden łuk zębowy możemy cieszyć się z wielu korzyści, do których zaliczyć możemy: zmniejszony dostęp śliny, lepszą retencję żelu, utrzymanie prawidłowego zwarcia i możliwość porównania reakcji rozjaśniania wybielanych zębów górnych z przeciwstawnymi. Warto wspomnieć, że u 15%-20% pacjentów może wystąpić uczulenie na materiał, z którego zostały wykonane nakładki.

Gdy wybielanie zostanie przeprowadzone w ten sposób, jest trwałe. Efekt utrzymać się może od 2 do kilku lat, a więc jak widzimy, długo. Oczywiście należy pamiętać, że to jak będziemy dbać o higienę jamy ustnej, ma ogromny wpływ na trwałość wykonanego zabiegu. Jednak niezależnie od tego jak byśmy dbali (lub nie dbali) o nasze żeby, nigdy nie wrócą one do barwy wyjściowej. Chcąc podtrzymać efekt można stosować pasty wybielające. Co dość jasne, podczas wykonywania zabiegu nie wolno nam pić, jeść oraz palić. Natomiast, co mniej intuicyjne, po przeprowadzeniu wybielania nie wolno spożywać kwaśnych potraw i napojów, które mogłyby wzmocnić efekt nadwrażliwości.

Ze względu na czas stabilizacji koloru, a także na zmniejszenie adhezyjności żywicy kompozytowej do wybielanego szkliwa, trzeba mieć na uwadze konieczność zachowania 14-dniowego okresu, podczas którego nie wykonuje się żadnych zabiegów stomatologicznych u pacjenta. Z kolei przed powtórnym wykonaniem wypełnień, warto zastosować wodę, aceton i alkohol do usunięcia pozostałego wybielacza.

Wybielanie zębów żywych u dzieci

Na wstępnie zaznaczamy, że nie wolno przeprowadzać wybielania zębów żywych mlecznych u dzieci. Nie należy także przeprowadzać tego zabiegu u dzieci, które nie osiągnęły jeszcze 10 lat życia. Jest to spowodowane niedokończonym jeszcze rozwojem korzeni, dużą komorą miazgi, a także słabszym zmineralizowaniem tkanek zębowych. Niekiedy wykonuje się zabiegi wybielające pojedynczych zębów, by wyrównać koloryt szkliwa. Usuwa się w ten sposób przebarwienia od żółtych plam, po te w kolorze ciemnobrązowym. Natomiast pełne łuki zębowe można wybielić domową metodą nakładkową, jeśli tylko dziecko nie ma parafunkcji, zmian w stawie skroniowo-żuchwowym, a także nie jest leczone ortodontycznie. Musi być natomiast zdyscyplinowane i bardzo cierpliwe. Czas wybielania wynosi 6-8 godzin przez około 10-12 dni.

Wybielanie zębów martwych i skuteczność

By wyleczyć zęby martwe, które wcześniej były leczone endodontycznie w gabinecie stomatologicznym, stosuje się metodę technikę zwaną „walking bleach”, stopniowego wybielania zębów. By podjąć wybielanie przy użyciu tej metody, należy poddać się ocenie wprawionego lekarza dentysty. Ważnym jest, by zęby miały maksymalnie zachowaną powierzchnię wargową, ewentualnie powierzchnię policzkową. By wybielić zęba należy umieścić materiał wybielany w komorze zęba. Ma się tam znajdować przez 5 do 7 dni. Powinien być wymieniany podczas kolejnych 2-3 wizyt. W tym miejscu należy przypomnieć, że komora zęba mieści się w jego części koronowej. Podczas wcześniejszego leczenia endodontycznego uległa ona osłabieniu. Wybielanie takich zębów może skutkować jeszcze większym ich osłabieniem na działanie czynników zewnętrznych. Dzieje się tak ze względu na stosowane w tym celu materiały takie jak nadboran sodu oraz nadtlenek mocznika. Ważnym jest, by podczas wizyty w gabinecie poruszyć temat produktów, których nie należy spożywać ze względu na możliwość uszkodzenia lub pęknięcia korony po ich spożyciu.

Produkty wybielające na zębach martwych powinny być stosowane jedynie do linii brzegu wyrostka zębodołowego, która jest określona na podstawie zdjęcia RTG. Jeśli zostanie użyta poniżej jej może dojść do powikłania w postaci przyszyjkowej resorpcji korzenia zeba. By tego uniknąć należy po zabiegu wprowadzić do komory preparaty z wodorotlenkiem wapnia.

Wyjątkowo ważnym jest, by szczelnie zabezpieczyć preparat wybielający cementem glasjonomerowym od materiału wypełniającego kanał i cementem tymczasowym, który chroni przed kontaktem ze śliną. Jeśli kanał zostanie wypełniony w niewłaściwy sposób należy koniecznie powtórzyć leczenie kanałowe. Jest to ważne ze względu na to, że może dojść do przenikania środków wybielających w okolicę wierzchołka. To z kolei może prowadzić do zapaleń tkanek okołowierzchołkowych.

Warto zaznaczyć, że odbarwianie martwych zębów metodą wewnętrzną trzeba traktować jako zabieg tymczasowy, który ma ratować zęby. Nie jest to jednak środek zapobiegawczy. Podczas procesu wybielania dochodzi do utraty wody. Ważnym jest zatem, by w tym czasie szczególnie dbać o to, by nakładać na wybielane powierzchnie preparaty zawierające fluor, które chronią przed nadmiernym wysuszeniem. Jest ono powodem pękania i kruszenia szkliwa. Z kolei wyższe stężenie preparatów stosowanych do wybielania może spowodować odwapnienie twardych tkanek, co dodatkowo zwiększa kruchość i porowatość szkliwa.

Niestety powrót do koloru sprzed wybielania jest wśród zębów martwych nieunikniony. Na szczęście następuje on stopniowo. Jeśli otrzymany efekt nas nie satysfakcjonuje, zabieg można przeprowadzić raz jeszcze. Jeśli chcemy wybielić więcej niż jeden ząb martwy, możemy wykorzystać do tego metodę „walking bleach”. Gdy już uzyskamy zadowalający nas efekt, ostatecznie wypełnia się ząb przy użyciu systemow wiążących. Następuje to po tym dwutygodniowym okresie od przeprowadzenia wybielania.