Kredyt dla nowej firmy. Obrotowy czy inwestycyjny?

Początkujący przedsiębiorcy, którzy stają przed decyzją o sfinansowaniu swoich pierwszych inwestycji mogą wybierać między dwoma standardowymi produktami: kredytami obrotowymi i inwestycyjnymi. Który z nich jest w zasięgu małej firmy usługowej?

Spółka cywilna i jednoosobowa działalność gospodarcza: dla banku klientem jest osoba fizyczna

W przeciwieństwie do podmiotów prawa handlowego (np. spółki z o.o.) – właściciele jednoosobowych działalności gospodarczych lub współwłaściciele spółek cywilnych są traktowani przez bank podobnie jak osoby fizyczne. To oznacza, że przy szacowaniu zdolności kredytowej klienta – analitycy nie tyle przyglądają się klientom i partnerom biznesowym przedsiębiorcy, co analizują jego szeroko zakrojoną sytuację finansową.
Z tego też powodu bank zajmie się analizą m.in.*:

• sum limitów na kartach kredytowych przedsiębiorcy,
• liczby członków na utrzymaniu gospodarstwa domowego,
• kosztów bieżących.

* Pełną listę czynników, które decydują o zdolności kredytowej małego przedsiębiorcy znajdziesz m.in. w kalkulatorze stworzonym przez zespół Comperia.pl.

Kredyt inwestycyjny tylko dla dojrzałego biznesu

Kredyty inwestycyjne są produktami udzielanymi w perspektywie długoterminowej i co do zasady – są w zasięgu albo dojrzałych przedsiębiorstw z ugruntowaną pozycją rynkową, albo tych właścicieli firm, którzy dysponują odpowiednim majątkiem pod zastaw.

Kredyt obrotowy dla mniejszych przedsiębiorców

Kredyty obrotowe to produkty o szerokim zastosowaniu i stosunkowo wysokiej dostępności. Banki chętnie udzielają ich zarówno dojrzałym firmom, jak i początkującym przedsiębiorcom (MŚP).

Właściciele mogą wybierać spośród kredytów obrotowych:

• otwartych: bank pozostawia większą swobodę w zarządzaniu środkami przez przedsiębiorcę, a przy tym nie ma wydzielonego konkretnego terminu spłaty; kapitał może zostać wykorzystany m.in. na zakup materiałów, elementów wyposażenia, zwiększenie kadry pracowniczej etc.,

• celowych: tańsze pod względem kosztowym, ale mniej elastyczne; przedsiębiorca ma z góry określony termin spłaty, a same środki muszą zostać zagospodarowane w taki sposób, jak zawarto to w umowie (bank może prowadzić monity, które potwierdzą, czy przedsiębiorca zagospodarował środki we właściwy sposób).