Prostsze zatrudnianie niepełnosprawnych

Konfederacja Pracodawców Polskich pozytywnie ocenia większość zmian w przedstawionym do konsultacji społecznych projekcie zmian w ustawie o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.
Istotne zmiany to m.in.: uproszczenie systemu wsparcia zatrudniania osób niepełnosprawnych poprzez subsydia i rekompensaty dodatkowych kosztów związanych z zatrudnianiem pracowników niepełnosprawnych. Równie dobrze KPP ocenia zaproponowane przez projektodawców: odstąpienie od obowiązku przedstawiania przez pracodawców prowadzących działalność gospodarczą informacji o poniesionych podwyższonych kosztach zatrudniania osób niepełnosprawnych w procedurze ubiegania się o dofinansowanie do wynagrodzeń zatrudnionych pracowników niepełnosprawnych, odejście od obowiązku występowania przez pracodawcę z wnioskiem o udzielenie pomocy w formie dofinansowania do wynagrodzeń na okres roczny oraz od rozliczania rocznego uzyskanej pomocy, a także zwiększenie maksymalnej kwoty zwrotu dodatkowych kosztów pracodawcy do wysokości 25 – krotności przeciętnego wynagrodzenia za każde przystosowane stanowisko pracy.

KPP korzystnie ocenia również zaproponowaną w projekcie ustawy definicję kosztów płacy jako wynagrodzenie brutto oraz finansowane przez pracodawcę obowiązkowe składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe i wypadkowe naliczone od tego wynagrodzenia oraz obowiązkowe składki na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Pozytywną ocenę KPP uzyskała likwidacja ograniczenia kręgu pracowników, na których pracodawca może uzyskać dofinansowanie do wynagrodzeń, bowiem w projektowanym art. 26a ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, uzyskanie wsparcia nie zostało uzależnione od braku ustalonego prawa do emerytury. Uprzednie zapisy uzależniające uzyskanie dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych od braku ustalonego prawa do emerytury, zdaniem ekspertów KPP, w praktyce powodowały znaczne zwiększenie kosztów zatrudnienia osób niepełnosprawnych ze względu na wykluczenie części z nich z systemu dofinansowania.

– W projekcie negatywnie należy ocenić zapisy związane z uzależnieniem kwoty dofinansowania wynagrodzeń od najniższego wynagrodzenia, które jest określone jako minimalne wynagrodzenie za pracę obowiązujące w grudniu roku poprzedniego, co oznacza, że dofinansowanie jest zaniżone. Płaca minimalna rokrocznie wzrasta, więc według opinii KPP za niekorzystne należy uznać określenie, że przy ustalaniu wartości dofinansowania brane jest pod uwagę wynagrodzenie minimalne z grudnia roku poprzedniego, a nie minimalne wynagrodzenie za pracę obowiązującą w okresie zatrudnienia, którego dotyczy składany wiosek. – mówi Bogna Nowak – Turowiecka,  ekspert KPP.  
Zwraca jednocześnie uwagę na to, że ustalenie wysokości dofinansowania do wynagrodzeń poprzez wstępne ustalenie kwoty zależnej od najniższego wynagrodzenia, a dopiero w następnej kolejności zależnej od kosztów płacy może skutkować utrzymaniem wynagrodzeń niepełnosprawnych na niskim poziomie. – Dlatego też uważamy, że wprowadzenie częściowego finansowania składek ZUS niepełnosprawnych pracowników przez PFRON byłoby z korzyścią tak dla pracowników jak i pracodawców. – mówi.

Za niekorzystne uważane jest także przedłużenie terminów do przekazywania przez PFRON z 7 dni do 14 kwoty pomocy w formie miesięcznego dofinansowania, a także kwoty refundacji składek. Brak jest w proponowanych zapisach możliwości ubiegania się przez pracodawcę odsetek w przypadku nieterminowej wypłaty przez Fundusz.

Zdaniem KPP, każda eliminacja barier i skomplikowanych procedur jest krokiem
w dobrym kierunku mogącym przyczynić się do większej popularyzacji zatrudniania osób niepełnosprawnych.